در مقابل کوتاه: تفاوت را بدانید

خرید اختیار فروش و سهام فروش کوتاه دو تاکتیک هستند که معامله گران برای سود بردن از کاهش قیمت سهام استفاده می کنند.

معامله گران همچنین می توانند از هر دو این تاکتیک ها برای کمک به کاهش ریسک پرتفوی استفاده کنند. اگرچه ممکن است خرید گزینه های فروش و فروش کوتاه مشابه به نظر برسد، اما در مورد مناسب بودن آنها برای استراتژی های معاملاتی مختلف و پروفایل ریسک و بازده آنها تفاوت های اساسی وجود دارد.

با درک نقاط قوت و ضعف هر تاکتیک، در موقعیت بهتری برای سود بردن از استفاده از آنها خواهید بود. بیایید عمیق تر به بررسی تفاوت بین آنها بپردازیم.

فروش کوتاه چیست؟

فروش کوتاه مدت روشی محبوب است که معامله گران برای سود بردن از کاهش قیمت اوراق بهادار مانند سهام، کالاها، ارزهای دیجیتال و فارکس استفاده می کنند.

فرآیند فروش سهام کوتاه مدت پیچیده تر از خرید اختیار فروش است. برای شروع، معامله‌گری که یک سهام کوتاه می‌فروشد باید یک حساب حاشیه باز کند، اوراق بهادار را از کارگزار خود قرض کند و سپس اوراق قرضه شده را در بازار آزاد بفروشد. هنگام خروج از معامله، تاجر باید سهام را بازخرید کند تا آنها را به کارگزار بازگرداند. اگر معامله گر بتواند موقعیت خود را با قیمتی پایین تر از آنچه که در ابتدا آن را فروخته است، بازخرید کند، معامله سودآور خواهد بود.

چه زمانی کوتاه فروشی معنا پیدا می کند؟

بازارهای سهام به طور سنتی نسبت به بازارهای اختیار معامله، اسپرد پیشنهادی خرید و فروش بسیار مطلوب تری ارائه می دهند. بنابراین برای معامله گرانی که انتظار دارند در طول معامله خود با فرکانس بالا وارد و از موقعیت های فروش خارج شوند، فروش سهام کوتاه اغلب گزینه بهتری نسبت به خرید گزینه های فروش است. فروش کوتاه مدت با کاهش لغزش از ضرر سرمایه (در خود معامله) محافظت می کند.

یکی دیگر از دلایل اصلی محبوبیت فروش کوتاه مدت، انعطاف پذیری آن است. معامله گران می توانند از فروش کوتاه به عنوان راهی برای گمانه زنی روی قیمت اوراق بهادار یا ایجاد معاملات بی طرف از بازار استفاده کنند. اصطلاح «بازار خنثی» به استراتژی ای اشاره دارد که بدون توجه به افزایش یا کاهش قیمت اوراق بهادار، پتانسیل کسب سود را دارد. هنگامی که یک معامله گر این نوع معامله را انجام می دهد، معمولاً یک سبد می سازد که نیمی از موقعیت ها طولانی و بقیه کوتاه هستند.

بیایید به یک مثال نگاهی بیندازیم. یک معامله گر با قرار گرفتن در معرض سهام ارزش معتقد است که این سهام نسبت به سهام فناوری کم ارزش است. معامله گر با کوتاه کردن سهام فناوری ، موقعیت خنثی بازار را تنظیم می کند و از موقعیت طولانی خود در سهام ارزش جبران می کند. اگر معامله گر بخواهد سود ببرد ، باید شاهد کاهش اختلاف قیمت بین سهام ارزش و سهام فناوری باشد. این که آیا سهام در کل افزایش می یابد یا سقوط می کند ، مورد توجه او نیست.

یکی دیگر از ویژگی های جذاب فروش کوتاه ، عدم انقضا است. به همین ترتیب ، فروش کوتاه به طور کلی ابزاری بهتر از گزینه هایی برای معاملات است که نیاز به زمان برای توسعه دارند یا بازه زمانی آنها نامشخص است.

وجوه کوتاه فقط توسط متخصصانی که به افشای مشاغل درگیر حسابداری کلاهبرداری اختصاص دارند ، مدیریت می شوند. با مطالعه پاورقی های صورتهای مالی و صحبت با رقبا یا تأمین کنندگان ، مدیران پول می توانند علائم مشکلی را که ممکن است سرمایه گذاران از آن غافل باشند ، شناسایی کنند.

به عنوان مثال ، دیوید اینهورن ، بنیانگذار 7 میلیارد دلار گرین لایت پایتخت و یکی از سرمایه گذاران بیشترین تماشای ، سهام برادران لمان را در سپتامبر 2008 ، هنگامی که بازارهای مالی در حال فروپاشی بود و حدود 1. 7 میلیارد دلار درآمد کسب کرد.

معامله گران کلان غالباً ارزهای کوتاهی وقتی معتقدند بانکهای مرکزی خطاهای خط مشی مرتکب شده اند. به عنوان مثال ، در سال 1992 ، جورج سوروس ، سرمایه گذار افسانه ای و بنیانگذار مدیریت صندوق سوروس ، با فروش کوتاه پوند انگلیس در یک روز یک میلیارد دلار درآمد. این تجارت به یکی از مشهورترین زمان ها تبدیل شده است و سوروس "مردی که بانک انگلیس را شکست" نامگذاری شده است.

خطرات ناشی از فروش کوتاه چیست؟

خطرات ناشی از فروش کوتاه از خطرات مرتبط با خرید قرار دارد. هنگامی که یک شخص کوتاه سهام را به فروش می رساند ، ضررهای احتمالی آنها بدون استفاده از آن است زیرا قیمت می تواند به طور نامحدود در برابر معامله گر حرکت کند.

علاوه بر این ، زیرا سهام از طریق یک کارگزار از طریق حاشیه وام گرفته می شود ، با فروش کوتاه ، هزینه های خود را به صورت علاقه تحمل می کند. این هزینه ها از ویژگی های گزینه های put نیستند.

گزینه Put چیست؟

قرار دادن گزینه ای برای فروش اوراق بهادار با قیمت از پیش تعیین شده قبل از تاریخ مشخص است. از آنجا که گزینه ها به معامله گران اجازه می دهند از کاهش احتمالی قیمت بهره مند شوند ، می توان از آنها به عنوان گزینه ای برای فروش کوتاه استفاده کرد. اما ویژگی های منحصر به فرد آنها باعث می شود گزینه ها برای موارد استفاده خاص مطابقت بهتری داشته باشند.

در مورد گزینه Put ، یک معامله گر حق فروش تعداد ثابت دارایی اساسی را با قیمت و زمان مشخص شده در قرارداد گزینه خریداری می کند. معامله گر موظف نیست امنیت را خریداری کند و در واقع ممکن است با تغییر ارزش آن قبل از انقضا ، این گزینه را تجارت کند.

قیمت بازار یک گزینه حق بیمه نامیده می شود. این مبلغ هم ارزش ذاتی و هم ارزش زمانی گزینه است که مبلغی بیش از ارزش ذاتی فعلی آن است که سرمایه گذاران مایل به پرداخت آن هستند زیرا ارزش آن می تواند قبل از انقضا افزایش یابد. حق بیمه بسته به اینکه گزینه در پول و نوسانات در ارزش نوسانات ضمنی باشد ، تغییر می کند.

این خریدار در دو سناریو سود کسب می کند: 1) اگر قیمت امنیت زیر قیمت اعتصاب قرار بگیرد ، منهای ارزش حق بیمه ، قبل از رسیدن تاریخ اعتصاب. 2) اگر نوسانات ضمنی امنیت افزایش یابد.

در مقابل ، اگر قیمت امنیت در زمان انقضاء یا بالاتر از قیمت اعتصاب بسته شود ، گزینه بی ارزش منقضی می شود. و اگر نوسانات ضمنی کاهش یابد ، ارزش آن نیز خواهد بود.

بر خلاف فروش کوتاه که در آن سرمایه گذاران با خطر خسارات غیرمجاز روبرو هستند ، حداکثر معامله گران ضرر هنگام خرید با ارزش گزینه در زمان خرید با ارزش گزینه برابر است.

گزینه ها سه ویژگی اصلی دارند

• حق بیمه - قیمت گزینه
• قیمت اعتصاب - قیمت تعیین شده ای که در هنگام استفاده از گزینه می توان امنیت را خریداری کرد
• انقضا - زمان تعیین شده در هنگام انقضا و تسویه حساب

چه موقع از گزینه های put استفاده کنید؟

گزینه های قرار داده شده برای یک معامله گر که می خواهد در مورد کاهش قریب الوقوع یک امنیت فردی که به دنبال اهرم داخلی و ریسک محاصره شده است ، شرط بندی کند و از طریق یک بازه زمانی ثابت ، تجارت را راحت می کند.

برای معامله گران که به دنبال استفاده از گزینه های دفاعی هستند ، از این ابزارها می توانند به عنوان یک بیمه نامه برای محافظت از قرار گرفتن در معرض طولانی استفاده شوند. به عنوان مثال ، یک معامله گر با قرار گرفتن در معرض سهام فنی و کسی که به دنبال راهی برای کاهش تأثیر رکود احتمالی در بخش است ، ممکن است در صورت کاهش ارزش سهام فناوری ، گزینه های Put For QQQ را به عنوان محافظت در نظر بگیرد ، سود حاصل از گزینه های قرار داده شدهبه جبران خسارات موقعیت اصلی کمک می کند. سرمایه گذاران معمولاً این استراتژی ها را در دوره های افزایش عدم اطمینان مانند فصل درآمد اجرا می کنند.

مقایسه استراتژی های معاملاتی

ما می دانیم که گزینه های فروش انتخاب بهتری نسبت به گزینه های معامله گرانی است که می خواهند ریسک را محدود کنند و بازده را در هنگام شرط بندی جهت دار روی یک اوراق بهادار فردی به حداکثر برسانند. علاوه بر این، فرآیند خرید سهام اصطکاک کمتری نسبت به فروش سهام کوتاه دارد. به عنوان مثال، خریدار فروش نیازی به تامین مالی یک حساب مارجین ندارد و حتی اگر سرمایه‌اش محدود باشد، می‌تواند یک شرط اهرمی بالا انجام دهد. از سوی دیگر، معامله‌گران باید قبل از انقضای قرارداد، از حرکت قیمت دارایی اساسی سود ببرند. در غیر این صورت، یک معامله گر کل سرمایه خود را از دست می دهد.

هنگام فروش کوتاه، یک معامله گر هرگز با تاریخ انقضا محدود نمی شود. مهم نیست که چقدر طول می کشد تا قیمت یک دارایی کاهش یابد - معامله می تواند به طور نامحدود برگزار شود. در نتیجه، یک معامله گر می تواند مدت بیشتری صبر کند تا قیمت به نفع او حرکت کند. با این وجود، معامله گرانی که کوتاه می فروشند، با خطر زیان بدون پوشش مواجه هستند. بنابراین در صورتی که ارزش سهام کوتاه شده افزایش یابد، زیان یک معامله گر می تواند قابل توجه باشد. علاوه بر این، از آنجایی که موقعیت از طریق وام حاشیه ای قرض گرفته می شود، معامله گر هزینه اضافی هزینه های بهره را در فروش کوتاه متحمل می شود. در نتیجه، معامله گران ملزم به پرداخت سود تا زمانی هستند که موقعیت فروش را دارند.

افکار نهایی

هر دو استراتژی مزایا و خطرات خود را دارند. معامله گران باید اهداف سرمایه گذاری و تحمل ریسک خود را قبل از اعمال این دو تاکتیک در زمان واقعی تعیین کنند. خرید اختیار خرید یکی از ساده ترین و ساده ترین راه ها برای استفاده از کاهش قیمت ها در کوتاه مدت است. در مقابل، فروش کوتاه به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که موقعیتی را برای مدت طولانی باز کنند تا در صورت حرکت قیمت در جهت دیگری منتظر سود یا کاهش ضرر باشند.