تفاوت بین پول فیات و پول کالا

Fiat Money vs Commodity Money سیستم پولی همواره برای اقتصاد هر کشور مهم بوده است. این مجموعه از مکانیسم هایی است که دولت ها برای تأمین پول به مصرف کنندگان و کنترل مبادله پول و عرضه آن ، به ویژه با تنظیم نرخ بهره در بازار ، استفاده می کنند.

سیستم پولی در طول سالها در حال تحول بود و اشکال جدید پول هر از گاهی معرفی می شد ، اما در دیدگاه وسیع تر ، این سیستم را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد. یکی Fiat Money است که به عنوان پول کاغذ اجباری ، پول بدهی ، پول کاغذی غیرقابل برگشت یا پول مدیریت شده نیز شناخته می شود. دسته دیگر پول کالایی است که به عنوان پول فلزی ، پول تمام عیار ، پول فلزی گرانبها یا پول سخت نیز شناخته می شود.

تفاوت بین پول فیات و پول کالاها 1) تعریف پول فیات و پول کالا چیست؟پول فیات یک ادعای حقوقی است زیرا تمام دارایی های خود را از قانون بدست می آورد. این دقیقاً مانند کوپن خرید است که می تواند به عنوان مبادله کالا و خدمات مورد استفاده قرار گیرد و قدرت خرید آن متفاوت است. تنها حق ثابت در ارتباط با پول فیات ، تسویه بدهی است. این نخستین بار به عنوان یک شکل مناسب از پول معرفی شد تا مردم بتوانند به جای حمل طلا یا نقره ، کاغذهایی را که توسط دولت پشتیبانی می شود ، حمل کنند. با این حال ، با گذشت زمان ، دولت ها کمتر مایل به تهیه نسخه پشتیبان از پول فیات خود با طلا یا سایر اشکال کالا هستند و ارزش اصلی خود را از دست داده است. پول فیات ذاتاً بی فایده است و بنابراین نمی توان آن را برای هر کالای دیگری بازخرید کرد. این فقط به عنوان پول ارزش دارد زیرا دولت ها تصریح کردند که برای این منظور ارزش دارد.

از طرف دیگر ، پول کالای پولی است که ارزش آن را از کالایی که ساخته شده است ، بدست می آورد. می توان آن را در صورت تقاضا برای یک کالای خاص رد و بدل کرد. به عنوان مثال ، کالاهایی که به عنوان واسطه مبادله استفاده می شوند شامل مس ، طلا ، نقره ، سنگهای بزرگ ، الکل ، دخانیات ، سیگار ، لوبیای کاکائو و جو هستند. استاندارد طلا نمونه خوبی از پول کالا است که در آن افراد مجبور نیستند طلا را برای تجارت کالا حمل کنند. اگر یک سکه طلایی ساخته شود ، مقدار آن سکه از نظر ارزش طلا به جای ارزش چهره آن اندازه گیری می شود. هدف از پول کالا معرفی یک شکل مناسب تجارت بود زیرا برتر از سیستم تجارت Barter است. با این حال ، نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که پول کالا مشمول نوسانات عظیم قیمت است.

2) پیامدهای پرداخت پول کالایی نوعی پول است که به عنوان کالای فعلی در نظر گرفته می شود. در حالی که پول فیات یک تعهد آتی است زیرا صرفاً یک وعده پرداخت در آینده است. وقتی صحبت از پول فیات می شود هرگز پرداخت نمی شود، در عوض فقط پرداخت می شود. اما پول کالا از سوی دیگر معامله را کامل می کند. در سیستم پولی کالا، پرداخت نهایی همیشه به شکل کالایی انجام می شود که به عنوان پول در معامله استفاده می شود. کالا به عنوان پرداخت نهایی استفاده می شود زیرا هیچ تعهدی وجود ندارد و دریافت کالا در پرداخت به تمام تعهدات بعدی پایان می دهد. پول فیات یک پول کاغذی است و چیزی جز یک وعده یا تعهد را نشان نمی دهد. تحت یک سیستم پولی فیات، پرداخت نهایی هرگز اتفاق نمی‌افتد، زیرا معامله با یک قول، نمایندگی یا تعهدی انجام می‌شود که بدهی چیز دیگری است. در اینجا، واحد پولی یک تخیل حقوقی است. محسوس نیست و واحد اندازه گیری تعریف شده ای ندارد.

3) مداخله دولت مقدار پول تحت سیستم های پولی کالایی مانند استاندارد نقره یا طلا مورد دستکاری دولت قرار نمی گیرد زیرا ارزشی برای خود دارد که مستقل از استفاده پولی آن است. از سوی دیگر، دولت‌ها کنترل پول را تحت یک سیستم پولی فیات حفظ می‌کنند و می‌توانند عرضه پول را هر زمان که بخواهند متناسب با ملاحظات سیاسی تغییر دهند.

4) تعیین مقدار در یک سیستم پولی کالایی، مانند استاندارد طلا، نیروهای بازار مقدار طلای سکه شده را تعیین می کنند. عموم مردم تعداد سکه های طلای مورد نیاز خود را بر اساس مقدار طلایی که برای ضرب سکه به ضرابخانه آورده شده است و تعداد سکه های طلایی که برای مصارف دیگر ذوب شده اند، تعیین می کنند. بنابراین می توان گفت که ارزش پول کالایی را عقل و دانش همه افرادی که عرضه پول را تنظیم می کنند تعیین می کند.

در مورد سیستم پولی فیات، سیاست پولی دولت برای تنظیم مقدار پول فیات الزامی است. برای تدوین این سیاست برای دستیابی به اهداف مطلوب، نظر کارشناسی لازم است. با این حال، این سیاست کاملاً مبتنی بر قضاوت ارزشی شخصی این کارشناسان است و پس از نهایی شدن سیاست، نیروهای دولتی ملزم به اجرای این سیاست هستند.

5) ماهیت ارز پول فیات یک ارز سیاسی است زیرا نیازهای سیاسی مقدار آن را تعیین می کند. مستقیماً با بدهی دولت مرتبط است حتی اگر مستقیماً توسط دولت صادر شود و بدون بهره باشد. در حالی که پول کالایی یک ارز اقتصادی است و مقدار آن بر اساس نیازهای اقتصاد تعیین می شود زیرا با تولید کالاها و خدمات واقعی مرتبط است.

6) تعیین ارزش در یک سیستم پولی فیات، دولت ها در موقعیتی هستند که بر پول و با استفاده از کنترل انحصاری خود بر پول به انحصار دست یابند. آنها می توانند تا زمانی که پول کاملاً بی ارزش شود تورم کنند. با پول کالایی، ارزش پول کالایی با تولید کالاها تعیین می شود.

با این حال، می توان گفت که پول فیات در ابتدا برای ارزش خود به پول کالا وابسته است، زیرا چیزی به عنوان وسیله مبادله تنها در صورتی مطالبه می شود که تقاضای مبادله ای از قبل وجود داشته باشد. بنابراین، پول فیات از سیستم پولی کالایی رشد می کند و بر این پدیده استوار است که قدرت دولت برای کاغذی که ارزش ذاتی خود را ندارد، ارزش می دهد.