اعتماد کل بازگشت ایده ای است که زمان آن فرا رسیده است. با ورود به قانون سرمایه گذار محتاط 1 و توسعه نظریه مدرن نمونه کارها ، 2 T Rustees اکنون انعطاف پذیری زیادی برای سرمایه گذاری تهاجمی و بهبود بازده کل برای ذینفعان درآمد و باقیمانده دارند.
اعتماد سنتی
اعتماد سنتی به عنوان اعتماد به نفس قانون شناخته می شد. تحت این اعتماد ، متولی مدیر را نگه داشت و درآمد را توزیع کرد. درگیری اجتناب ناپذیر بین ذینفع درآمد که می خواستند دارایی های اعتماد برای تولید بالاترین درآمد ممکن و ذینفعان باقیمانده که می خواستند دارایی های اعتماد برای رشد سرمایه گذاری شده باشند ، وجود دارد. متولی وظیفه بی طرفی را دارد و نتیجه اجتناب ناپذیر این بود که همه ناراضی بودند.
وظایف سرمایه گذاری معتمدین توسط قانون شخص محتاط تعریف شده است. تحت حكومت شخص محتاط ، متولی وظیفه داشت "چنین سرمایه گذاری هایی را انجام دهد و فقط چنین سرمایه گذاری هایی به عنوان یك مرد محتاطانه از اموال خود با توجه به حفظ املاک و مبلغ و منظم درآمد حاصل از آن استفاده می كند."4 (تأکید اضافه شده)
Total Return Trust
بازده کل برابر است با درآمد عادی به علاوه تقدیر سرمایه. اعتماد کل بازگشت بر اساس قانون سرمایه گذار محتاطانه و تمایز بین درآمد و اصل است.
• قاعده سرمایه گذار محتاطانه طبق قاعده متهم به سرمایه گذاری دارایی های اعتماد است "به عنوان یک سرمایه گذار محتاط با توجه به هدف ، شرایط ، الزامات توزیع و سایر شرایط اعتماد انجام می دهد."5 قانون سرمایه گذار محتاط در اکثر ایالت ها به تصویب رسیده است. این یک قانون پیش فرض است. طبق قانون اعتماد ، شرایط کنترل ابزار اعتماد. اساسنامه های دولتی که حاکم بر سرمایه گذاری های اعتماد است ، فقط درصورتی اعمال می شود که ابزار اعتماد نتواند وظایف سرمایه گذاری متولی را تعریف کند. اگر هیچ اساسنامه سرمایه گذار محتاطانه در یک کشور معین وجود نداشته باشد ، پیش نویس باید اعتماد را طراحی کند تا استانداردهای سرمایه گذار محتاطانه را شامل شود. برعکس ، اگر دولت اساسنامه سرمایه گذار محتاطانه داشته باشد و اهدا کننده نمی خواهد آن اساسنامه را رعایت کند ، پیش نویس باید اعتماد را طراحی کند تا وظایف سرمایه گذاری متولی در غیر این صورت محدود شود. یا نمایندگان شخصی املاک متقاضی. 6
• ارزش تئوری پورتفولیو مدرن تابعی از کل بازدهی است که پیش بینی می شود دارایی ها ایجاد کنند و خطر اینکه بازده واقعی کمتر از بازده پیش بینی شده باشد. در انحراف از استانداردهای سرمایه گذاری Prudent Man، تحلیل ریسک بر کل پرتفوی متمرکز است، نه بر دارایی های فردی.
• تمایز بین درآمد و اصل تمایز سنتی بین درآمد و اصل در تئوری مدرن پورتفولیو کاهش یافته است. تمرکز تئوری پرتفوی مدرن بر بازده کل، از جمله درآمد و قدردانی است. تمرکز بر کل پرتفوی است نه روی دارایی های فردی که سبد را تشکیل می دهند. نتیجه این رویکرد جدید کاهش تمایز بین درآمد و اصل سرمایه و تشویق سرمایه‌گذاری با بازده کل و تراست با بازده کل است.
• تراست بازده کل دو نوع تراست بازده کل وجود دارد. یکی از آنها تراست مستمری است که مبلغ ثابتی را در هر دوره بدون توجه به درآمد یا اصل پرداخت می کند. نوع دیگر تراست بازده کل یک واحد اعتماد است که بدون در نظر گرفتن درآمد یا اصل سرمایه، مبلغی دلاری در هر دوره معادل کل بازده تراست پرداخت می کند. بنابراین، واحد اعتماد درصدی از دارایی‌های اعتماد را پرداخت می‌کند و پرداخت‌های واحد اعتماد با نوسانات ارزش دارایی‌های یونیت‌تراست در نوسان است. اکثر تراست های بازده کل تمایل به واحد اعتماد دارند.
به عنوان مثال، اگر یک واحد اعتماد کل بازدهی، پرداخت پنج درصد از دارایی های اعتماد را به ذینفع مادام العمر ارائه دهد و اعتماد یک میلیون دلار باشد، توزیع سالانه به ذینفع مادام العمر 50000 دلار است. اگر اعتماد به 2 میلیون دلار افزایش یابد، توزیع سالانه به ذینفع مادام العمر به 100000 دلار افزایش می یابد. برعکس، اگر دارایی های اعتماد به 800000 دلار کاهش یابد، توزیع سالانه بین ذینفع مادام العمر 40000 دلار خواهد بود.
در یک تراست سالیانه بازگشت کل، پرداخت ممکن است در 50000 دلار ثابت شود. با فرض یک میلیون دلار تراست، توزیع سالانه پنج درصد خواهد بود. با این حال، اگر دارایی های اعتماد به 2 میلیون دلار افزایش یابد، توزیع سالانه 50000 دلار باقی می ماند. اگر ارزش دارایی های تراست به 800000 دلار کاهش یابد، توزیع سالانه 50000 دلار باقی می ماند.
انتخاب یک تراست مستمری یا واحد اعتماد به نیازهای نسبی ذینفع مادام العمر و افراد باقیمانده بستگی دارد.
ملاحظات سرمایه گذاری
• تخصیص دارایی مهمترین عامل در عملکرد سرمایه گذاری در طول زمان ، تخصیص دارایی است. در طی 50 سال گذشته ، بازده استاندارد و ضعیف 500 در سال 13. 5 درصد بوده است. در همین مدت زمان بازده کل اوراق قرضه بلند مدت دولت 5. 9 درصد و قبض خزانه 5. 3 درصد بوده است. در همین مدت زمان شاخص قیمت مصرف کننده چهار درصد افزایش یافت. در حال حاضر سود سهام از سهام تشکیل دهنده S& P 500 تقریباً 1. 5 درصد است.
• بازده فعلی در سال 1998 ، درصد دارایی هایی که باید برای تولید یک جریان درآمد پنج درصدی اختصاص یابد ، 32/95 درصد بود. ترکیبی از سهام 50-50 از سهام و اوراق قرضه تنها 3. 16 درصد است. اگر متولی وظیفه خود را در مورد بی طرفی بین ذینفع درآمد و باقیمانده ، با تخصیص دارایی 95. 32 درصد به نفع اوراق بهادار درآمد ثابت موافقت کنند.
• هزینه مدیریت اعتماد علاوه بر در نظر گرفتن آشکار درآمد حاصل از اوراق بهادار با درآمد ثابت بر خلاف پرداخت سود سهام از سهام ، تعدادی از ملاحظات دیگر وجود دارد که بر میزان درآمد که برای توزیع به ذینفع درآمد در دسترس خواهد بود ، تأثیر می گذارد. این هزینه ها شامل هزینه های معتمدین است که تمایل به حدود 35 امتیاز در مورد درآمد دارند و می توانند به 60 امتیاز پایه بروند. مالیات بر درآمد پرداخت شده توسط اعتماد یا ذینفع نیز بر بازده خالص به ذینفع تأثیر می گذارد. نرخ مالیات اعتماد فشرده می شود به طوری که به طور کلی از پرداخت مالیات بر درآمد توسط ذینفع درآمد سودمند است. هزینه های معاملات همچنین بر میزان پولی که برای توزیع به ذینفع درآمد در دسترس خواهد بود ، تأثیر می گذارد. برخی از معتمدین در مدیریت نمونه کارها بسیار فعال هستند و می توانند دارایی های اعتماد را با نرخ تقریبا 100 درصد در سال تبدیل کنند. سایر معتمدین کمتر فعال هستند و گردش مالی ممکن است به طور متوسط پنج درصد در سال باشد. منفعل ترین مدیریت توسط معتمدانی است که در صندوق های شاخص سرمایه گذاری می کنند. نرخ گردش مالی بر کل هزینه های معاملات پرداخت شده توسط اعتماد و مالیات بر سود حاصل از اعتماد تأثیر می گذارد. امانت های مدیریت شده به طور مؤثر تمایل به افزایش سود سرمایه کوتاه مدت دارند ، در حالی که اعتماد های کمتری که به طور فعال مدیریت می شوند ، تمایل به افزایش سود سرمایه بلند مدت یا مالیات بر سود سرمایه بسیار اندک دارند.
طراحی اعتماد
• تعیین درصد پرداخت ، تعدادی از عوامل در ایجاد درصد پرداخت در کل اعتماد بازده تأثیر می گذارد. بیشتر آزمایش کنندگان یا اهدا کنندگان نسبت به محافظت از همسر تعصب دارند. این به نفع پرداخت بزرگتر استدلال می کند. اعتماد ، از نظر ماهیت خود ، به منظور محافظت از تورم هم برای ذینفعان درآمد و هم برای افراد باقی مانده طراحی شده است. رابرت بی. گرگ استدلال می کند که حداکثر توزیع باید پنج درصد باشد. 8
• کاهش برآمدگی ها در صورت استفاده از واحد بازده کل ، ممکن است ذینفع درآمد بر اساس نوسانات در ارزش دارایی های اعتماد در معرض نوسانات پرداخت باشد. به منظور به حداقل رساندن این اختلال در ذینفع درآمدی ، یک اعتماد می تواند برای استفاده از پرداختی بر اساس میانگین سه ساله دارایی های اعتماد طراحی شود. این به "هموار سازی" معروف است.
به منظور برآورده کردن تعصب آزمایش کننده/اعطای کمک کننده نسبت به محافظت از همسر ، به متولی می تواند صلاحیت اضافی برای افزایش توزیع با استفاده از یک استاندارد قابل تشخیص ، مانند استاندارد HEMS (بهداشت ، آموزش ، نگهداری و پشتیبانی) داده شود. از طرف دیگر ، به متولی می توان در صورت ضمانت شرایط ، حق توزیع درصد را افزایش داد. به عنوان مثال ، اگر یک UnitRust به یک متولی اجازه دهد حداکثر توزیع سالانه پنج درصد را انجام دهد ، ممکن است به متولی اختیار داده شود که در صورت دیکته وضعیت ، این توزیع را به هشت درصد افزایش دهد.
ملاحظات ویژه
• اعتماد به نفس Q این سؤال وجود دارد که آیا اعتماد کل بازگشت در یک وضعیت Q-TIP مناسب است یا خیر. قانون فدرال مستلزم آن است که تمام درآمد اعتماد Q-TIP به همسر توزیع شود. 9 با اعتماد به نفس در کل ، از نظر تئوری ممکن است که درصد توزیع کمتر از درآمد حسابداری باشد. به نظر می رسد که راه حل مستلزم این است که متولی بیشتر درآمد حسابداری یا درصد تعیین شده بازده کل را توزیع کند.
• ملاحظات طراحی اعتماد عاملی که باید در طراحی اعتماد به نفس در نظر گرفته شود ، امید به زندگی ذینفع درآمد است. از آنجا که یکی از اهداف اصلی در استفاده از اعتماد کل بازگشت ، محافظت در برابر تورم است و هدف دیگر این است که همسر را تأمین کند ، امید به زندگی ذینفع درآمد ممکن است درصد کل بازده را که به ذینفع عمر پرداخت می شود ، دیکته کندوادتحمل مشتری برای ریسک نیز مورد توجه است. معتمدین باید بدانند که خطر بازار و همچنین خطر تورم وجود دارد. استراتژی هایی که تمایل به کاهش خطر بازار دارند ، تمایل به افزایش خطر تورم دارند. تمایل مشتری برای متنوع سازی یک عامل اصلی در برخی شرایط است. اغلب مشتری ها برای شرکتی کار می کردند که گزینه های سهام را ارائه می داد. مشتریان این گزینه ها را اعمال کرده اند و سهام شرکت فوق العاده خوب عمل کرده است. آنها تمایلی به کنار گذاشتن آنچه برای آنها برای تنوع دادن چیز خوبی بوده است. آنها نسبت به حفظ سرمایه گذاری اصلی تعصب جدی دارند. معتمدین یا باید از وظیفه متنوع سازی چشم پوشی کنند یا حتی ممکن است در نظر بگیرند که مشتری برای به حداقل رساندن ریسک یک پرچین خریداری می کند.
• نمایندگی اداره سرمایه گذاری تحت قانون سرمایه گذار محتاط ، مهارت لازم است. این قاعده در نظر دارد که برخی از وظایف ممکن است "دانش و تجربه بیشتر از یک فرد از هوش عادی ، بسته به استراتژی سرمایه گذاری که باید به کار گرفته شود" نیاز داشته باشد. 10 در چنین شرایطی متولی وظیفه دارد کمک کند. بازگرداندن استانداردهای مراقبت را اعمال می کند که یک متولی باید در انتخاب و نظارت بر عوامل و تعیین دامنه هیئت مشاهده کند. 11 در حالی که یک متولی ممکن است مشاور مانند بخش اعتماد بانکی را درگیر کند ، می توان ادعا کرد که متولی ممکن است کل عملکرد سرمایه گذاری را واگذار نکند. 12 متولی وظیفه دقت لازم را برای تحقیق در مورد مدیر پیشنهادی دارد. یک معتمد که یک مشاور سرمایه گذاری را حفظ می کند نمی تواند هزینه های معتمد را برای تأمین این هزینه اضافی افزایش دهد.
با ظهور نظریه مدرن نمونه کارها که در قانون سرمایه گذار محتاط و به ویژه در شرایط سرمایه گذاری امروز گنجانیده شده است ، مشتری ها با اعتماد به نفس کل که اعتماد به نفس را ترغیب می کنند برای بازده کامل و نه با اعتماد سنتی که به دلیل دست متولی به دلیل گره زدن دست معتمد را ترغیب می کنند ، بسیار بهتر خدمت می کنند. تلاش برای درآمد با هزینه اصلی. هم ذینفعان مادام العمر و باقیمانده بهتر توسط استراتژی های کل سرمایه گذاری بازده ارائه می شوند. سعدی
1 بازگرداندن (سوم) Trusts §227 ، موسسه حقوق آمریکا (ALI) (1992). 2 Jonathan R. Macey ، مقدمه ای بر تئوری مالی مدرن (ویرایش 2D 1998). 3 بازگرداندن اعتماد §227 (1935). 4 بازگرداندن (دوم) اعتماد §227 (1959). 5 بازگرداندن (سوم) اعتماد §227 (1992). 6 شناسه7 رابرت بی. گرگ ، اعتماد به نفس کل - آیا مشتریان شما می توانند چیزی کمتر داشته باشند؟ ، 33 ABA Real Prop. ، Prob.& Trust J. 136 (بهار 1998). 8 گرگ ، یادداشت فوق العاده 7 ، در 154. 9 I. R. C.§2056 (ب) (7). 10 بازگرداندن (سوم) اعتماد §227 (ج) (3) (1992). 11 شناسهدر 227 cmt. د. 12 Jerold I. Horn ، قاعده سرمایه گذار محتاط ، نظریه مدرن نمونه کارها و اعتماد خصوصی: پیش نویس و مدیریت از جمله "Give-Me-Five" Unitrust ، 33 ABA Real Prop. ، Prob.& Trust J. 23 (بهار 1998).
توماس دی بیگلی ، جونیور ، عضو Begley ، Begley & Fendrick ، P. S. ، با دفاتر در Moorestown ، Avalon و Princeton ، New Jersey است. او CELA و عضو و عضو هیئت مدیره Naela است. آقای بگلی نویسنده نحوه توسعه و مدیریت یک عمل موفق و املاک و مستغلات/قانون بزرگان است.
این ستون به نمایندگی از بخش قانون بزرگان ، مری آلیس جکسون ، صندلی و جولی آر. اوسترهوت ، ویراستار ارسال می شود.
